Tuesday 3 March 2015

Journey in UiTM Segamat 3


Assalamualaikum , Selamat Sejahtera

Hai korang ! Kita jumpa lagi dalam entry yang ketiga nie. Haaaa macam tak jauh pun beza dengan entry yang kedua tadi kan? Sebab nya aku dah kesuntukan masa nak settle kan 3 entry sebelum kelas Sir kejap lagi. Jangan tiru aksi ini okay? DILARANG ! hahahahaha korang semua dah makan belum? Hm aku belum. Someone, please something that i can eat here please? hahahha fine, tak lawak.

Okay, entry yang nie aku nak cerita pasal perjalanan aku masa nak ke sini. Just like aku promise dengan korang tadi. Hm aku bertolak dari rumah pukul 7 pagi. Haaaa nampak tak semangatnya tu? hahahaha taklah. Kitorang kena gerak awal sebab nak cari tempat nie lagi. Actually, kitorang tak pernah pergi Segamat. Tapi pernah pergi Johor Bahru (saja nak bagitahu. heeeee) So, kitorang tak tahu perjalanan nie makan masa berapa jam. Lagi satu, takut jalan jammed. That's why lah kami gerak awal. Dua buah kereta yang pergi. Satu kereta family aku. Lagi satu, kereta pak cik aku. Yelah, first time katanya. So, barang aku pun banyak macam aku nak pindah terus ke UiTM segamat nie. hahahahahahaha perjalanan amik masa 2 jam setengah. Kau rasa? Cepat gila kan? hahahahahaha pak cik and abah aku memang betul betul pecut kau tahu. Saat kitorang sampai je depan gates UiTM Segamat, hati aku terdetik 'dah sampai Nisa. Kat sini kau akan teruskan perjalanan hidup. Are you ready to accept all of this?' Persoalan tu ada dalam fikiran aku. Bercampur dengan perasaan sedih, nak nangis, takut, haaaa semua lah. Memang bercampur baur betul weyh. Aku macam rasa nak suruh abah patah balik pun ada. hahahahahaha masa sampai, ada sorang akak tu dia tunggu kat depan gates and abah berhenti depan dia. Abah turunkan cermin tingkap lepas tu akak tu bagi sehelai kertas. Aku tengok kat kertas tu dan first perkataan yang aku nampak 'ZAMRUD'. Lepas tengok betul betul, rupanya baru aku tahu yang aku dapat kolej tu. Kitorang cari kolej tu and bila jumpa, abah terus park kereta. Nak tahu tak? Masa tu aku memang rasa macam nak pengsan pun ada weyh.

Lepas tu, ada PM yang jaga kat situ. Oh ya ! PM is stand for Pemimpin Mahasiswa. Dorang bagi aku nombor bilik lepas tu tunjukkan bilik aku kat mana. Almaklumlah, first time kat sini kan. By the way, aku dapat tingkat 1. Kira takdelah atas sangat kan. Nombor bilik? Errrr terpaksa dirahsiakan atas sebab keselamatan. Hahahahaha back to the story, dah sampai kat bilik, aku terus letak barang barang yang aku bawak. Aku tengok sekeliling bilik. Dari katil, almari, sampailah ke meja belajar. Bilik aku ada dua katil je termasuk aku. Maknanya roommate aku ada sorang je lah. Just macam yang aku harap. Aku tak suka kalau satu bilik tu terlalu ramai sangat sebabnya takut bising. Yelah, bukannya senang nak faham orang nie. Memanglah kalau satu bilik tu dua orang je nampak boring. Yes, i admit that. Tapi lagi banyak advantages lah kalau 2 orang nie. Satu soalan yang aku fikir time tu, boleh ke aku masuk dengan roommate aku nie?



Journey in UiTM Segamat 2


Assalamualaikum , Selamat Sejahtera

Hai korang ! Kita jumpa lagi dalam second post aku yang kedua nie. So how was my first entry? Kalau ada benda nak cakap, tinggalkan komen okay? Kalau taknak pun takpe. Aku tak paksa. Hm sebelum aku pergi lebih lanjut, korang yang bergama ISLAM dah tunaikan kewajipan kepada Allah ke belum? Kalau belum, pergilah. Aku suka nak ingatkan benda nie pada korang sebab aku tak nak tanggung dosa korang kat akhirat nie. Lagipun, dah tugas aku tolong ingatkan. Almaklumlah, manusia nie kan pelupa.

Hm okay, aku nak teruskan dengan cerita seterusnya. Kalau sebelum nie korang dah tahu serba sikit pasal aku, now aku akan cerita pasal aku yang sekarang pulak. I mean, sejak aku masuk UiTM Segamat nie lah. Aku tergolong dalam budak 2nd intake. Or orang suka panggil kitorang 'budak masuk lambat'. Alah tak kisahlah intake ke berapa pun asalkan sambung belajar. Ya tak? So, aku masuk sini 23/11/2014. Aku ditawarkan kos Diploma Pengurusan Maklumat or nak senang sikit kos DIIM. Actually, aku dapat 2 tawaran. Satu kat UiTM Segamat nie. Lagi satu kat Politeknik Shah Alam untuk kos Diploma Pengajian Perniagaan. Since sekolah menengah aku amik subjek Akaun, Math dengan Add Math, of course lah aku nak amik kos Pengajian Perniagaan kan. Tapi, parents aku suruh aku amik kos DIIM tu hanya kerana tu tawaran daripada universiti. Yelah, bukan senang weyh nak dapat tawaran dari universiti.

Mula mula tu ada bercanggah pendapat jugaklah dengan parents aku. Sampai nak tidur malam pun nangis weyh. HAHAHAHA Reason aku tak suka kos DIIM nie sebab kos tu kos MEMBACA dan aku paling tak suka MEMBACA. Aku minat mengira or nak senang, aku suka pegang kalkulator. Aku minat semua subjek yang melibatkan kalkulator lah senang citer. Yes ! I LOVE MATHEMATICS A LOT ! That's why I dapat A dalam MATHS time SPM. HAHAHAHAHA berlagak sikit. Okay, back to the topic, korang nak tahu? ibu sampai print out pasal senior senior aku yang amik kos aku nie. Ibu suruh aku baca satu satu pasal dorang semua. Ibu nak aku tahu apa tu DIIM. Masa baca tu, satu je dalam fikiran aku. DIIM is all about reading and I HATE IT ! Lepas tu, aku duduk dalam bilik, aku fikir balik. Kenapalah aku letak DIIM as first choice masa buat rayuan hari tu? Kenapa ibu and abah nak aku amik tawaran u sedangkan yang nak belajar tu aku? Esoknya, bangun je pagi, hati aku terus cakap 'terima tawaran daripada UiTM dan ikut pilihan ibu and abah. Pasal tawaran POLI tu aku macam dah takde hati nak fikir. Tak tahu lah kenapa.

Since time tu ibu kat tempat kerja, aku terus cakap dengan ibu suruh terima tawaran UiTM. I don't know reaction ibu macam mana time tu but ibu tanya betul ke nak yang nie. Aku malas nak fikir panjang, aku terus cakap YES. Masa ibu balik dari tempat kerja, aku tengok borang prosedur yang ibu bawak balik.Dalam hati aku cakap 'it's okay,Nisa. Parents kau lebih kenal kau siapa and this is their choices. Cekalkan hati dan terima semua yang jadi nie sebab ADA HIKMAH DISEBALIKNYA'. From that day, aku terus decide malas nak fikir lagi pasal hal nie. Let it be sebab aku dah buat keputusan aku. Sampailah aku masuk universiti.

Itu je untuk entry yang kedua nie. Kalau nak tahu perjalanan aku masuk u, tunggu entry yang ketiga okay? Tapi kalau tunggu entry yang ketiga tapi tak baa entry nie pun macam tak seronok kan? So, make sure korang baca okay? hahahahaha before aku stop typing, aku nak minta maaf dulu sekiranya setiap perkataan yang aku type nie ada buat korang sakit hati especially to ibu lah sebab aku banyak cerita pasal kami kat sini. Tapi tu aku boleh settle dengan ibu. Korang aku tak tahu macam mana nak jumpa tu semua. Aku pun manusia biasa yang nak berkongsi serba sikit pasal kisah hidup aku. So, sorry for everything okay? Take care korang ! ASSALAMUALAIKUM and SEMOGA KITA JUMPA LAGI pada entry yang seterusnya. In Sha Allah :)

Monday 2 March 2015

Journey in UiTM Segamat


Assalamualaikum , Selamat Sejahtera

Hai korang ! Sihat? Dah makan? Tengah buat apa tu? Hm dah biasa dengar soalan macam nie kan? Mesti dalam hati korang cakap "ek eleh minah nie, mcam takde soalan lain nak ditanya. Boyfriend/girlfriend aku hari hari tanya soalan nie. Naik menyampah pulak aku" Silap silap,maybe ada yang terus tekan home/search orang lain punya blog sebab aku rasa boring dengan aku punya blog nie. Hm nak tahu tak? Sebenarnya aku pun tak minat dengan blog nie. Tapi disebabkan Sir Bakri, aku kena jugak buat blog nie. Dapat markah woooo. Markah nie lah yang bantu aku nak lulus dalam subjek dia. Redha je lah ek?

Sebenarnya aku takde idea nak post pasal apa kat sini. Since nie first time aku post,so aku kenalkan diri je lah. Nama aku Nur Khairunnisa binti Ainul Izam. Kalau kat rumah, parents panggil Annisa. Kalau zaman sekolah sampailah zaman U nie, orang panggil aku Nisa. So, tak kisah lah nak panggil aku apa. As long as nama yang baik dan sedap didengar. Umur aku 18 (untuk masa nie) sebab birthday aku lambat lagi. Bulan 9 nanti. 9 SEPTEMBER 1996.  Jangan lupa bagi hadiah okay? Aku tunggu. hahaha. Anyway, ada sesiapa tak yang sama tarikh lahir dengan aku? Mesti ada en? Jangan lupa komen kat bawah tu kay? Boleh kenal. hahaha gurau je. Jangan serious sangat. tak seronok nak hidup kalau serious sangat. Tapi janganlah setiap masa kau asyik nak happy je. Kang ada yang kata kau tak betul kang. hahahahaha

Ramai orang cakap muka aku matured sangattttttttttttt. Umur baru 18 tapi muka macam 22. Takpun, kadang tu ada budak sebaya panggil aku kakak. Kau rasa? Hm masa mula mula dulu, aku rasa sedih gila sebab benda nie. Rasa nak marah pun ada. Tapi aku tak tahu nak marah kat siapa. Sampailah satu masa, aku ada baca satu ayat "menghina diri sendiri atau orang lain sama macam kita menghina Allah". Sejak tu, aku rasa malu dengan Allah. Ada orang yang Allah duga tubuh badannya tak sempurna. I mean, macam bisu, pekak, tak sempurna tangan/kaki/akal. Dorang boleh je hidup. Tapi aku nie, yang serba lengkap dengan mata,hidung,mulut semua tak bersyukur pun dengan nikmat yang Allah bagi. Dan sejak dari tu jugaklah, aku macam tak kisah orang nak cakap muka aku matured ke, apa ke sebab Allah dah bagi kat dunia nie sama rata. Semua orang ada lebih, ada kurang. So, korang korang yang baca nie pun kena sentiasa bersyukur dengan nikmat Allah okay?

Hm okaylah, setakat nie je untuk first time post nie. Korang tahu tak, aku duduk depan komputer nie dari pukul 11 tadi semata mata nak siapkan blog nie. Dengan tak makannya lagi. So, korang mesti baca post nie. TAU TAU TAU TAU ! hahahaha okay, kita akhiri post nie dengan ucapan jaga diri semua. Ada jodoh, korang boleh baca second post aku nanti. coming soon. In Sha Allah. Assalamualaikum dan semoga kita jumpa lagi.......